H.GÜRER
8 Ağustos, 2015
6 Ağustos Perşembe günü İsviçre
YDG sorumlularından genç bir yoldaşın “bana ulaşır mısın?” diye gelen e-maili
ile, kendisini aradığımda trafik kazasında senin yaşamını yitirdiğini, babanın
komada olduğunu, 3 yoldaşımızın ise yaralandığı haberini öğrendim. O vakit yer
çekiminin hacmi daha çok hissedilir oldu bedenimde. Sonra Atina’yı, ardından Kavala’yı
aradığımda, günün şahdamarı kesilmişti artık. Zaman kendi gölgesinde yaşlandı. Gün,
çocuklarına ay emziren annelerin acısıyla sarsılmıştı. Bu acı, Ortadoğu’da bir
tank, Suruç’ta gençleri katleden adi bir bombaydı patladı yüreğimizde. Tüm bu
acılar yetmedi ki, buna sen de dahil oldun. Acıyan yaralarımızı, daha büyük
acılarla sarmak yine bizim payımıza düştü. Senin açtığın yeni yara, eski
yaraları da kanattı be güzelim... Şimdi senden geriye birbiriyle yer değiştiren
hüzünler kaldı.
